Wos mei Oma dä Weld schon nu mieddeiln wolld
Teil 3: Kinnboardhoar
»Duu, kummsd amol rüber! Maansd, du könnsd mä haid nu di Hoar rausziehng? Ja? Wunderboar. Di sinn obber aa widder gwachsn, des gibbds ja goar ned. Iich maan, vor drei Wochen hammäs doch erschd äss letzde Mol rausgmachd. Naja, wenn edz des Wochenend ned wär mied derer Hochzeid, deeds mä ja goar nix ausmachn, obber ba die vylln Laid. Wassd scho, do will mä hald aa ned so gaggläd rüberkummä. Vor allem ned mied so äm Urwald am Hals.
Ihr Männer, ihr hobbds da goud, ihr gäihd amol mied dä Rasierklingä drüber und wech is des Zaich! Am liebsdn deedi des aa ausbrobiern, obber wenns dann richdi hard wern, nana, doo is scho gschaider, mir gehn mied dä Binzeddn ran. ‒ Oohh, des woar edz obber ä langs, des hobbi gschbürd! Wenni ned so ziddern deed, würdi mäs scho nu selber ziehng, obber iich treff ja ned amol mehr mei Kinn, geschweiche denn ä aanzigs Hoar mied dem Ding. Dafür kriggsd scho widder ä Tringkgeld, walls däs hald goar so schäi machsd. Opa, gib nänn fei wos, es Bordmonee lichd am Küchendiesch!
Na, wie läffds in dä Ärberd? Dousd nu budzn bei die aldn Laid? Gell, di hamm aa so Hoar? Des is hald so, wennsd in di Joahr kummsd, doo kannsd nix machen, obber schäi is ja ned groad. Am Kobf gengäs mä aus und am Kinn schbrießns, wos willsdn scho groß dagehng machn? Sogor dä Frisör hodd gsachd, das doo ned vyll gibbd. Änn schbezielln Abbarood haddä gmaand, obber ich drau dem naimodischn Glumb ned so rechd. Am End hobbi nu mehr vo denner Dinger und änn Haufen Geld hodds mä aa kosd.
Wo nä di immer herkummä? Also endweder sinn doo scho so vyll im Kinn drin odder mei Kreem, di ä mä jedn Dooch draufduu, hodd wos, wos die ernährd.
Wos saggsd, ferdi simmä? Oh ja, des gschbüri! Iich hobb ja scho gmaand, ich mou zum Schdreichelzoo, obber edz is widder sauber, des mergksd. Ich soochs ja, aff diich is Verlass.
Opa, edz kumm hald amol her, mied dä Gelddaschn, des hodd ä si doch wergkli verdiend, dä Buu!«